Oorbelletjes voor later

Al twee keer stond ik voor deze oorbelletjes in het MCA. Prachtig en Kaat houdt zo van haar konijntjes. Maar ze krijgt nog helemaal geen gaatjes. Ik heb mijn gaatjes gekregen voor mijn eerste communie van mijn oma. We gingen samen naar de juwelier. Die nam een kurk en een scherp zilveren ringetje. De kurk kwam achter mijn oor en het ringetje ging door mijn oorlel. Helemaal geen pijnlijke manier om gaatjes te prikken heb ik later ondervonden toen ik een extra gaatje liet schieten. In elk geval was het een leuke ervaring, ik mocht een ander paar oorbelletjes kiezen van oma, voor als de ringetjes eruit mochten. Het werder kleine zilveren vierkantjes met een steentje in het midden. 1 van de steentjes ging verloren toen ik ouder werd maar de oorbelletjes liggen veilig in Oostende. Misschien krijgt Kaat ze ooit wel met een nieuw steentje erin. De zilveren ringetjes liggen hier in mijn kast, ik gebruik ze met een andere set oorbellen. Want die ringetjes trokken op niks en ja de ringetjes die al bijna 30 jaar meegaan doen het nog prima met de scherpe punt. Die prikt wel eens in mijn oor als ik ze erin doe en dan denk ik aan de gaatjes die ik samen met oma liet prikken. Ik hoop als Kaat haar eerste oorbelletjes krijgt dat ze nog van konijntjes houdt! Ondertussen probeer ik eraan te weerstaan om met konijntjes in mijn oren op straat te gaan!