Blij met kleurtjes

Gisteren was ik in de een superleuke winkel Akita. Heel veel kleurtjes, ik wou ook een kleurtje voor mezelf. Een felblauwe schotelvod. Vandaag ging ik terug naar de winkel want nu gooien we sponsen in de vuilbak en de schotelvod mag in het wasmachien! Ik koos 3 kleurtjes en Kaat de gele. Nu hebben we vrolijke kleurtjes in de keuken en zijn we weer wat milieuvriendelijker geworden! Blij met een schotelvod! Een mens kan toch van kleine dingen genieten.

Nog een Blog

Wat ben ik druk bezig met bloggen de laatste tijd. Ik blog nu al een tijdje voor flower child. Steeds vaker hoor ik mensen vragen had jij die blog geschreven? Dus het werd stilaan tijd om mijn handtekening onder de blog te zetten.

Ik ging aan de slag met washi tape en picmonkey. Niet echt geslaagd vond ik. Niet fel genoeg kleurtjes niet naar mijn zin.

Toen viel mijn oog op de nieuwe fluo crayons van Kaat. Het is een soort gelcrayon echt wel fijn om mee te kleuren, volgende keer als we naar 't stad gaan halen we de gewone kleurtjes ook! Leuke textuur, maar mijn stiftjes en balpennen wilden niet schijven op de vettige crayons. Potlood dan maar? Leuk in het echt maar digitaal, nee toch maar niet.

Ik kon de crayons niet uit mijn hoofd krijgen, een dikke laag blauw en dan een foto daarvan, dat zag er best leuk uit. Dan laten we daar picmonkey nog eens op los. Een uurtje beslissen over het lettertype en nog niet tevreden maar dit kan er voorlopig mee door. Tot we volgende week hopelijk tijd hebben om naar Little Paper Lane te gaan en iets te halen waar ik hopelijk een leuke signature mee kan maken. Er volgt vast wel nog een update! Nu even het ontevreden gevoel van me afschudden met een theetje en een koekje. 

Wil je de blog van flower child lezen, klik dan hier

Dekentje voor Aaron

Lieve Aaron, zo'n 1,5 jaar geleden vertelden je mama en papa dat je in mama's buikje zat. Wat leuk een neefje voor Kaat. Ik wist toen al dat je een heel speciaal plekje in mijn hart zou krijgen. Dus wou ik je iets geven dat voor altijd bij je zou zijn, een dekentje. Gehaakt had ik al niet meer sinds de lagere school. Het was even wennen maar snel had ik het weer onder de knie. Dan werd het een gezoek naar een patroontje en al gauw vond ik iets speels, een hexagoon. Kleurtjes dat was ook belangrijk. Tante Lara keek alvast in je kamertje en daar was groen en blauw te vinden. Mijn lievelingskleur werd er ook aan toegevoegd en ik ging aan de slag.

144 hexagoontjes werden gehaakt, in de zetel, in de auto en zelfs op vakantie. Ondertussen werd je geboren en werd ik niet alleen je tante maar ook je trotse meter! 

Op de biennale werden de alleerste hexagoontjes aan elkaar genaaid op de The Mending Project van Lee Mingwei, maar daar heeft je mama je al over verteld.

Het dekentje werd afgewerkt en uitgetest door je nichtje Kaat. Ze vond het helemaal goed en toen ondernam het dekentje een lange reis naar Belgie. Het dekentje kan je alvast verwarmen en hopelijk kan ik je binnenkort ook eens knuffelen!